Z archiwum: Groucho Marx Dies; Kept Them Laughing 65 Years
admin - 7 kwietnia, 2021Marx, którego charakterystyczna marka komedii obejmowała ponad 65 lat wodewilu, filmów, radia i telewizji, ostatni raz wszedł do szpitala 22 czerwca, dzień po tym, jak został zwolniony po powrocie do zdrowia po korekcyjnej operacji biodra w marcu.
Stan komika został opisany jako „uczciwy” do czwartku, kiedy Marx wydawał się pogarszać, a jego okresy nieprzytomności stawały się coraz częstsze, rzecznik szpitala Larry Baum said.
Dalsze pogorszenie stanu Marksa zostało odnotowane w piątek rano, kiedy jego parametry życiowe zostały zgłoszone jako „niestabilne”, a mistrz showman został umieszczony na szpitalnej liście „krytycznej”.
Jego syn, Arthur, synowa, Lois, i wnuk, Andrew, byli przy nim, inny rzecznik szpitala, Robert Powell, powiedział.
Erin Fleming, która prowadziła gorzką i bardzo nagłośnioną bitwę sądową w ostatnich miesiącach przeciwko Arthurowi Marxowi o konserwatora majątku komika szacowanego na 2,8 miliona dolarów, również była przy łóżku Groucho w godzinach przed jego śmiercią.
Jednakże Powell powiedział, że panna Fleming, 37, która była stałą towarzyszką i osobistym menadżerem Marksa w ciągu ostatnich siedmiu lat, „wyszła z pokoju na kilka minut” przed nadejściem śmierci.
Wcześniej panna Fleming powiedziała Associated Press przez telefon:
„Groucho ma teraz po prostu miły, mały sen. Śpi spokojnie.”
„Zamierza po prostu zdrzemnąć się i odpocząć oczami przez kilka następnych stuleci.”
Przewracający oczami, wąsaty komik z zawadiacką miną i nieuchronnym cygarem, Julius Henry Marx, jego prawdziwe nazwisko, był mistrzem ad-libów, skandowania i błyskawicznych ripost.
Wraz z braćmi nakręcił 14 filmów, które stały się komediowymi klasykami. Wspólnie stworzyli sztukę, która stała się formą szaleństwa.
Ale być może największa sława Groucho przyszła jako prowadzącego radiowy i telewizyjny teleturniej Postaw na życie, w którym quiz był czymś w rodzaju refleksji nad cierpkim i kąśliwym dowcipem komika, który żartował z uczestnikami i prowadzącym teleturniej, George’em Fennemanem.
Urodzony 2 października 1890 roku w Nowym Jorku, Marks był trzecim z pięciu synów żydowskich imigrantów. Jego ojciec, Sam, był biednym, zmagającym się z problemami krawcem z East Side, który dożył 101 lat. Jego matka, Minnie, była córką wędrownego magika i siostrą Ala Sheana ze słynnego zespołu wodewilowego Gallagher i Shean.
Minnie Marx miała show-biznes we krwi i pomimo ubóstwa rodziny, udało jej się zaoszczędzić wystarczająco dużo, aby dać chłopcom lekcje muzyki.
Groucho napisał w swoich wspomnieniach, że początkowo chciał być lekarzem. Ale najwyraźniej jego brak wykształcenia – nigdy nie ukończył gimnazjum – i przynęta życia wodewilisty zmieniły jego zdanie.
Jego pierwsze przedsięwzięcie w show-biznesie miało miejsce w 1905 roku, kiedy to wylądował na 4-dolarowej tygodniowej posadzie śpiewaka w trio, które później zostawiło go na pastwę losu w Kolorado.
Jego matka następnie zorganizowała trupę śpiewaczą, która ostatecznie składała się w całości z jej synów Chico (Leonard), Harpo (Arthur), Zeppo (Herbert) i Groucho.
Ale ulotna natura młodzieńczego męskiego głosu spowodowała zmianę piosenki na luźno skonstruowany akt komediowy, który grał w wielu miastach-cysternach, zanim bracia odnieśli sukces.
„Zawsze miałem prawdziwy strach przed biedą”, powiedział Groucho jako bogaty człowiek w wieku 80 lat. „Wynikało to z lat życia w pensjonatach, złych hotelach, bumelanckich ubraniach i tanich butach.”
Ale wszystko to zaczęło się zmieniać w 1919 roku, kiedy bracia Marx zabrali swój występ do Palace Theatre w Nowym Jorku, cytadeli wodewilu wielkiego formatu.
Byli hitem w Nowym Jorku, a później zabrali swój występ do Europy. Po powrocie, bracia odnieśli trzy sukcesy w komediach muzycznych na Broadwayu.
W tych sztukach powstały zmyślone postacie, które wkrótce zachwyciły fanów filmu, z Groucho jako szybkim szarlatanem. W rzeczywistości tak często wygłaszał dialogi, że dramaturg George S. Kaufman, który napisał jeden z musicali, raz zbeształ kolegę z teatru, aby się uciszył, mówiąc: „Myślę, że właśnie usłyszałem jedną z oryginalnych linii.”
Wraz z nadejściem talkies, Hollywood zwróciło się do Broadwayu po komików, którzy zarówno wyglądali, jak i mówili zabawnie.
Dwa pierwsze szalone filmy braci – „Brzechwa” (1929) i „Crackers Animal” (1930) – były adaptacjami ich broadwayowskich hitów.
Groucho przeniósł się do Hollywood w 1931 roku, a po nim nastąpił ciąg innych filmów, takich jak „Monkey Business” (1931), „Horsefeathers” (1932) i „Duck Soup” (1933).
Filmy braci Marx były zasadniczo filmowanymi wodewilowymi przedstawieniami, ale z bardziej trwałymi liniami, z których większość pochodziła od Groucho. Tak więc, gdy kobieta w „A Day at the Races” powiedziała, że nigdy w życiu nie była tak obrażona, Groucho powiedziałby jej: „Nie martw się, jeszcze jest wcześnie”
Groucho, Harpo i Chico (Zeppo odpadł w 1933 roku, a Gummo, którego prawdziwe imię brzmiało Milton, nigdy nie występował w filmach) trafili w swój kinowy rozkwit w 1935 roku w „Nocy w operze”. Ich ostatnim filmem było „Love Happy” w 1949 roku.
Filmy były komediami adwersarza z braćmi jako zany outsiderami zamierzającymi zdefasonować wypchane koszule i kopać święte krowy. Praktycznie każda instytucja i sentyment zostały żartobliwie obalone, i być może z tego powodu, te filmy zdobyły miliony wielbicieli w wieku studenckim w ostatnich latach.
„Kiedy robiliśmy filmy, dostawaliśmy nie więcej niż 10 lub 12 listów miesięcznie. A większość z nich to były pogróżki” – powiedział Groucho kilka lat temu. „Teraz dostaję 100 listów tygodniowo.”
Groucho sam zawsze mówił, że jedną z jego ulubionych postaci był lubieżny profesor Hackenbush, mądrala z pochylonym chodem przypominającym tygrysa polującego na bawoła wodnego.
W początkowych filmach braci, prawdopodobnie ich najlepszych, Groucho grał takie nikczemne i oszukańcze postacie jak J. Cheever Loophole, detektyw Sam Grunion i Wolf J. Flywheel.
Ale, niezależnie od roli, urok Groucho był trwały. Świadectwo tego przyszło podczas koncertu 6 maja 1972 roku, „An Evening With Groucho,” w Carnegie Hall w Nowym Jorku.
Pierwszego wieczoru występ został wyprzedany w dniu, w którym został ogłoszony – i ponad 3,500 młodych ludzi, wielu przebranych za różnych braci Marx, zostało zawróconych z teatru.
Groucho był uważany za najbardziej kreatywnego komika z braci. Ale pół tuzina filmów, które zrobił bez nich – jeden tak niedawno, jak 1968 – nie były wyróżniające się.
Miał również zrobił komedii i pracy odmian w radiu w pierwszych dniach i w 1947 roku, Groucho zaczął jako gospodarz You Bet Your Life. Show rozpoczął to, co miało stać się 11-letni bieg w telewizji trzy lata później.
Program, odbiorca kilku nagród radiowych i telewizyjnych, koncentruje się na Groucho często śmiały, jeśli nie ścierny, wywiady z sukcesją często nieprawdopodobne „zawodników.”
Prawdziwie do formy, Groucho zwykle udawało się uczynić swoich gości folią dla jego szybkiego dowcipu i czasami sugestywnych uwag, komik zazwyczaj spędzał większość czasu wywiadu żartując i marszcząc brwi na żeńskim członku drużyny zawodników.
Publiczność to uwielbiała, a niektóre z najzabawniejszych momentów programu miały miejsce, gdy Groucho, podczas pogawędki z seksowną uczestniczką, odwracał się do tłumu lub kamery i nic nie mówił.
Nie musiał. Jego brwi, ukradkowe spojrzenie w bok i migoczące cygaro mówiły to za niego.
Fenneman, teraz 57, powiedział The Times krótko przed śmiercią Marksa, że dwaj utrzymywali „to, co wierzę, że jest bardzo szczególną przyjaźnią przez lata.”
„Miałem 26 lub 27 lat, kiedy wygrałem przesłuchanie, aby być tylko spikerem reklamowym programu…
„Ale pewnej nocy, kiedy robiłem reklamę, Groucho przerwał mi i zaczął żartować. Od tego czasu po prostu wciągał mnie coraz bardziej do programu. To nie było planowane, więc pomóżcie mi.”
Wynikający z tego humor między nimi stał się filarem programu.
Indeed, lata później Groucho dał Fennemanowi to, co były spiker mówi, że było „ostatecznym komplementem.”Powiedział Fenneman: „Podczas hołdu dla niego kilka lat temu, przedstawił mnie jako 'idealnego prostego człowieka, takiego, jakiego komik szuka przez całe życie’. Nigdy nie zapomnę tej nocy ani tych słów.”
Fenneman powiedział, że „był w całkowitym podziwie dla Groucho” podczas ich początkowych lat razem … i, myślę, że nadal jestem w podziwie dla niego trochę.”
Fenneman, który znał komika od 30 lat, powiedział, że wyraz twarzy Groucho przeszedł „transformację” w ostatnich miesiącach jego choroby.
„Jego twarz bardzo złagodniała i stała się pogodna, prawie beatyfikacyjna.
„Ale, wciąż były pewne oznaki starego Groucho . .”
Fenneman powiedział, że był w domu artysty pewnego dnia po operacji biodra Groucho i przenosił Marksa z wózka inwalidzkiego do jego łóżka, kiedy komik zmęczonym, ale wciąż dowcipnym głosem powiedział:
„Fenneman, zawsze byłeś kiepskim tancerzem.”
Powtarzam, dla porządku, czy Fenneman i Groucho kiedykolwiek ćwiczyli komediową charyzmę, która była widoczna między nimi w programie, który był kręcony przed żywą publicznością?
„Nie, przysięgam, nigdy tego nie robiliśmy. Jedyną rzeczą, jaką zrobiłem, aby przygotować się do „You Bet Your Life” było wzięcie głębokiego oddechu, wyjście na scenę i modlitwa.”
W życiu prywatnym Groucho był żarłocznym czytelnikiem oraz literatem i elokwentnym człowiekiem, który wolał rozmawiać o książkach i sporcie niż o show-biznesie.
Zawsze żałował swojego braku wykształcenia, ale był dumny z faktu, że napisał sześć książek.
Współpracował również przy scenariuszach filmowych i sztukach teatralnych oraz prowadził korespondencję z takimi notablami jak T.S. Elliot, Harry S. Truman i James Thurber. W 1965 roku listy Groucho zostały przekazane do Biblioteki Kongresu.
Marx, który mieszkał w Trousdale Estates, od kilku lat podupadał na zdrowiu.
Ostatnio 27 lipca sędzia Superior Edward Rafeedie-za zgodą komika- mianował 27-letniego wnuka Marxa, Andrew, syna Arthura, stałym konserwatorem spraw osobistych Groucho.
Marx, który był żonaty trzy razy, rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną, Ruth Garrity, w 1943 roku po 22-letnim małżeństwie. Mieli dwoje dzieci, Arthura i Miriam.
On i jego druga żona, Kay Gorcey, rozwiedli się w 1950 roku. Mieli córkę, Melindę.
Groucho rozwiódł się ze swoją trzecią żoną, Eden, w 1968 roku.
Zeppo jest jedynym z braci Marx wciąż żyjącym.
Kilka lat temu w wywiadzie Groucho przewidywał: „Mój nekrolog prawdopodobnie powie: 'Had been a moderately funny comedian’. „
Po raz pierwszy, Groucho pozornie został złapany w momencie publicznej skromności. Zespół komediowy Braci Marx jest bowiem uważany przez krytyków za jednego z takich mistrzów sztuki śmiechu jak Laurel i Hardy, Will Rogers, Charlie Chaplin i W.C. Fields.
Układy pogrzebowe nie zostały natychmiast ogłoszone.
WIĘKSZE ARCHIWALNE OBITUARIA
Z archiwów: Oliver Hardy of Famous Movies Comedy Team Dies
From the Archives: Imogene Coca; nagrodzona Emmy aktorka komediowa
Z archiwów: Lucille Ball Dies; TV’s Comic Genius Was 77
From the Archives: Johnny Carson Defined Late-Night TV
From the Archives: Ethel Waters, piosenkarka i aktorka przez 60 lat, umiera
From Archives: Johnny Carson Definited Late-Night TV
From of the Archives: Ethel Waters, Singer and Actress for 60 Years, Dies
Dodaj komentarz