Pike’s Expeditions Overview

Pike przekonał republikańskich Indian Pawnee (w południowej Nebrasce w pobliżu Guide Rock) do zastąpienia hiszpańskiej flagi powiewającej nad ich wioską na amerykańskiej ziemi Gwiazdami i Pasami. Dokonał tego pomimo tego, że niedawno odwiedziła ich hiszpańska kawaleria licząca ponad 300 ludzi. Wyobrażacie to sobie? Siła” Pike’a liczyła 23 osoby.

Po dotarciu do rzeki Arkansas porucznik Wilkinson opuścił partię zgodnie z planem z pięcioma ludźmi, wracając pomyślnie do St. Louis pomimo trzech dezercji. Pike i piętnastu innych wyruszyło w górę Arkansas 28 października, podążając tropem oddziału hiszpańskiej kawalerii. 11 listopada Pike podjął odważną decyzję: pomimo tego, że jego grupa nie posiadała odzieży, wyposażenia ani zapasów na zimową wyprawę, postanowili iść dalej. Podążając prawie na zachód, 23 listopada dotarli do miejsca dzisiejszego Pueblo w Kolorado.

Błękitna Góra

Obraz, Mała błękitna chmurka, autorstwa Eda Frencha

Zafascynowany błękitnym szczytem w Górach Skalistych na zachodzie, który po raz pierwszy zobaczył 15 listopada, Pike wyruszył, by go zbadać z dwoma żołnierzami i doktorem Robinsonem, pozostawiając większość ludzi w obozie bazowym w Pueblo. Pike spędził kilka dni próbując osiągnąć szczyt (który później nosił jego imię), ale brak zimowej odzieży i żywności w końcu doprowadził go z powrotem do obozu bazowego.

Zebulon Pike nigdy nie postawił stopy na Pike’s Peak, chociaż w ich próbie osiągnięcia celu grupa skalpowane 11,499 stóp Mt. Rosa, stając się pierwszymi Europejczykami, którzy ukończyli wysokogórskie wejście na północnoamerykańską górę.

Pike postanowił podążać szlakiem hiszpańskiej kawalerii i kierować się na północ w górę Four-Mile Creek z Cañon City i z dala od Arkansas. Ta gałąź wkrótce zanikła, podobnie jak hiszpański szlak, więc Pike skręcił w głąb lądu na północ do South Park, odkrywając 12 grudnia rzekę, którą poprawnie określił jako południowe i środkowe rozwidlenie rzeki South Platte. Przechodząc przez przełęcz, dotarł do innej rzeki, którą uznał za Red. W rzeczywistości ekspedycja znajdowała się z powrotem na Arkansas, siedemdziesiąt mil w górę rzeki od miejsca, gdzie opuściła ją dwa tygodnie wcześniej. Śnieg zaczął się pogłębiać, a Pike był rozczarowany, że nie udało mu się dotrzeć do źródła rzeki. Mężczyźni spędzili Boże Narodzenie jedząc mięso bizona w pobliżu dzisiejszego miasta Salida w Kolorado. Pracowali w dół rzeki, lód był wystarczająco twardy, by utrzymać konie, a ogromne pionowe ściany Royal Gorge górowały nad nimi po obu stronach. Wkrótce z frustracją odkryli, że podróżowali po wielkim okręgu. Aby dotrzeć do Czerwonej Rzeki, góry musieliby pokonać pieszo.

Decyzje podjęte w Cañon City, CO

Przyjechał do Cañon City od wschodu, napotkał Królewski Wąwóz na zachodzie i zbadał go na północy. Postanowili spróbować odnaleźć Czerwoną Rzekę, podróżując teraz pieszo na południe w górę Grape Creek do Doliny Mokrych Gór. Tłumacz Vasquez i szeregowy Patrick Smith zostali wyznaczeni do pozostania z końmi w małym drewnianym schronie nad Arkansas, podczas gdy Pike wyruszył z innymi 14 stycznia 1807 roku przez Dolinę Mokrych Gór i wyjącą zamieć, by odnaleźć Czerwoną Rzekę. Dziewięciu mężczyzn, w tym najlepsi myśliwi Pike’a, wkrótce doznało odmrożeń stóp, wpadając na lód w Grape Creek. Idąc dalej, brodząc w śniegu po pas, Pike zostawił za sobą trzech ludzi, którzy nie mogli kontynuować. Przekraczając góry Sangre de Cristo, Pike znalazł teren dzisiejszego Parku Narodowego Great Sand Dunes i źródła Rio Grande, o których mylnie sądził, że to Rzeka Czerwona. W pobliżu dzisiejszej Alamosy, w stanie Kolorado, zbudował niewielką sztokadę. Replika tego Stockade został zbudowany na Conejos River jedną milę w dół rzeki od rzeczywistego site.

Dr Robinson błagał o pozwolenie na kontakt z hiszpańskich urzędników w Santa Fe, jak miał dokument, który dał mu prawo do zbierania długu tam dla kupca w Kaskaskaskia, Illinois. Pike wyraził zgodę, a Robinson udał się na wędrówkę lądową, aby osiągnąć swój cel, informując po przybyciu hiszpańskiego gubernatora Nowego Meksyku Joaquína Alencastera, że niedawno opuścił grupę myśliwych. Podejrzliwy Alencaster zgłosił ten incydent swoim przełożonym i wysłał patrole w nadziei, że uda mu się schwytać towarzyszy doktora. Pike wysłał z powrotem dwie grupy pomocnicze, aby sprowadzić trzech rozproszonych mężczyzn, którzy pozostali z odmrożeniami, a także dwóch pozostawionych na Arkansas wraz z końmi. Tylko jedna z trzech ofiar odmrożeń mogła zostać sprowadzona z powrotem; pozostali, zbyt chorzy, by się poruszać, w rzeczywistości wysłali kawałki zgangrenowanych kości palców do Pike’a w makabrycznym apelu, by nie zostali porzuceni.

16 lutego 1807 roku Pike i towarzysz polowania zostali odkryci przez parę hiszpańskich kawalerzystów. 26 lutego oddział hiszpańskich żołnierzy podjechał do stajni Pike’a i poinformował go, że znajduje się na terytorium Hiszpanii. „Natychmiast kazałem zdjąć moją flagę i zwinąć ją” – napisał Pike. Zgodził się towarzyszyć im do Santa Fe wraz z tymi, którzy nie byli jeszcze w terenie, a dwa dni później opuścili obóz. Hiszpańskie patrole pomogły przemarzniętym żołnierzom Pike’a i ostatecznie eskortowały resztę grupy do Santa Fe. Po przesłuchaniu na temat swojej misji przez gubernatora Alencastera, Pike został wysłany na południe do Chihuahua, gdzie został przebadany przez Komendanta Generalnego Prowincji Wewnętrznych, Nemesio Salcedo. Chociaż Salcedo skonfiskował wiele dokumentów i notatników Pike’a, ani Pike, ani jego ludzie nie byli źle traktowani, a większość z nich powróciła na terytorium USA w Natchitoches, w Luizjanie, 1 lipca 1807 roku. Dr Robinson ubiegał się o azyl w Meksyku, ale nie pozwolono mu zostać. Pięciu mężczyzn było przetrzymywanych przez Hiszpanów przez dwa lata, a jeden z nich, sierżant William Meek, był więziony do 1821 roku po zabiciu szeregowego Theodore’a Millera w pijackiej bójce. Wysyłając Pike’a na południe do Chihuahua, Alencaster nieumyślnie dał Pike’owi okazję do zebrania wielu cennych informacji wywiadowczych o nieznanych dla Stanów Zjednoczonych regionach północnej Nowej Hiszpanii, za co został upomniany przez Salcedo. Salcedo z kolei otrzymał naganę od króla Hiszpanii za wypuszczenie Pike’a przed otrzymaniem przeprosin od rządu USA za wtargnięcie. Podczas pobytu w Nowej Hiszpanii (obecnie Nowy Meksyk, Meksyk i Teksas) Pike i jego ludzie korzystali z 9 fandango i pozwolono im nosić broń i amunicję.

Ale nieprawdziwie, Zebulon Pike był podejrzewany o rolę w „spisku Burra” po powrocie do Stanów Zjednoczonych. Byli tacy, którzy w tamtym czasie byli krytyczni. Prezydent Jefferson uważał go za kompetentnego wojskowego. Szybko awansował w wojsku, uzyskując stopień generała w ciągu sześciu lat. Jego osiągnięcia wojskowe były szeroko celebrowane w pomnikach, obrazach, wierszach, piosenkach i biografiach. Stał się imiennikiem dziesiątek miast, hrabstw i statków.

Jednakże, w przeciwieństwie do Lewisa i Clarka, ani Pike, ani jego ludzie, nie otrzymali dodatkowego wynagrodzenia ani dotacji do ziemi za swoją służbę.

Koniec bohatera

Malarstwo, chwała – Bitwa o York autorstwa Eda Frencha

Osobista chwała Pike’a przyszła, gdy w 1812 roku wypowiedziano wojnę Wielkiej Brytanii. Jako generał brygady poprowadził pułk znad jeziora Champlain w północno-zachodnim stanie Nowy Jork, aby sprawdzić siły Brytyjczyków w ich stolicy – Montrealu. 27 kwietnia 1813 roku, prowadząc udany atak na York, stolicę Górnej Kanady (dzisiejsze Toronto), generał brygady Pike został śmiertelnie ranny przez latające odłamki, gdy eksplodowała prochownia. Został pochowany w Sackets Harbor, w stanie Nowy Jork, gdzie znajdowała się jego główna baza operacyjna. Kanadyjczycy mają wielki szacunek dla Pike’a, gdyż w torontońskim Forcie York znajdują się dwa pomniki. W 2014 roku zainstalowali trzeci panel w miejscu lądowania statków Pike’a.

Throughout niesamowite życie, ten uparty i wytrwały człowiek wykonał niezwykłe wyczyny w imieniu swojego kraju, ale szczęście nigdy nie było z nim. W przeciwieństwie do swoich rówieśników Lewisa i Clarka, jest on dziś stosunkowo mało znany, z wyjątkiem użycia jego nazwiska na górze, na którą nigdy się nie wspiął, oraz pomników w całych Stanach Zjednoczonych, a także w części Meksyku i Kanady.