Pike’s Expeditions Overview

Pike overtuigde de Republikeinse Pawnee Indianen (in het zuiden van Nebraska bij Guide Rock) om een Spaanse vlag die boven hun dorp op Amerikaanse bodem wapperde, te vervangen door de Stars and Stripes. Dit werd bereikt ondanks het feit dat zij onlangs bezoek hadden gehad van een Spaanse cavalerie van meer dan 300 man. Kunt u zich dit voorstellen? Pike’s ’troepen’ waren 23 man sterk.

Bij het bereiken van de Arkansas Rivier verliet Lt. Wilkinson de groep zoals gepland met vijf man, en keerde succesvol terug naar St. Louis ondanks drie deserteringen. Louis, ondanks drie deserteringen. Pike en de vijftien anderen gingen op 28 oktober de Arkansas op, in het spoor van een troep Spaanse cavalerie. Op 11 november nam Pike een moedig besluit: ondanks het feit dat zijn groep niet over de kleding, uitrusting of voorraden voor een winterexpeditie beschikte, zouden zij doorgaan. Ze gingen bijna recht naar het westen en bereikten op 23 november de plaats van het huidige Pueblo, Colorado.

The Blue Mountain

Schilderij, A Small Blue Cloud, door Ed French

Gefascineerd door een blauwe piek in de Rocky Mountains in het westen die hij op 15 november voor het eerst had gezien, ging Pike op verkenning met twee soldaten en Dr. Robinson, terwijl hij het grootste deel van de mannen achterliet in een basiskamp in Pueblo. Pike bracht verscheidene dagen door in een poging om de piek (die later zijn naam zou dragen) te bereiken, maar het gebrek aan winterkleding en voedsel dreef hem uiteindelijk terug naar het basiskamp.

Zebulon Pike zette nooit een voet op Pike’s Peak, hoewel de groep in hun poging om hun doel te bereiken de 11.499 voet hoge Mt. Rosa, waarmee hij de eerste Europeanen werd die een Noord-Amerikaanse berg op grote hoogte beklommen.

Pike besloot het spoor van de Spaanse cavalerie te volgen en vanuit Cañon City naar het noorden te trekken, Four-Mile Creek op en weg van de Arkansas. Deze tak liep al snel dood, net als het Spaanse spoor, dus ging Pike over land noordwaarts naar South Park, waar hij op 12 december een rivier ontdekte waarvan hij correct vaststelde dat het de zuidelijke en middelste tak van de South Platte River was.

Toen hij een bergpas overstak, kwam hij bij een andere rivier waarvan hij dacht dat het de Red was. In werkelijkheid was de expeditie terug op de Arkansas, zeventig mijl stroomopwaarts van waar ze die twee weken eerder hadden verlaten. Het begon steeds harder te sneeuwen en Pike was teleurgesteld dat hij de bron van de rivier niet kon bereiken. De mannen brachten Kerstmis door met het eten van buffelvlees in de buurt van de hedendaagse stad Salida, Colorado. Zij baanden zich een weg langs de rivier, het ijs was stevig genoeg om hun paarden te dragen, de enorme verticale wanden van de Royal Gorge torenden aan beide zijden boven hen uit. Al snel kwamen ze tot hun frustratie tot de ontdekking dat ze in een grote cirkel hadden gereisd. Om de Rode Rivier te bereiken, zouden de bergen te voet moeten worden overgestoken.

Beslissingen genomen in Cañon City, CO

Zij waren Cañon City binnengekomen vanuit het oosten, waren de Royal Gorge tegengekomen in het westen, en hadden verkend in het noorden. Ze besloten een poging te doen om de Rode Rivier te vinden en reisden nu te voet zuidwaarts langs Grape Creek naar de Natte Berg Vallei. De tolk Vasquez en soldaat Patrick Smith werden aangewezen om bij de paarden te blijven in een kleine houten voorraadschuur aan de Arkansas, terwijl Pike op 14 januari 1807 met de anderen op weg ging door de Wet Mountain Valley en huilende sneeuwstormen om de Rode Rivier te vinden. Negen mannen liepen al snel bevroren voeten op toen ze door het ijs in Grape Creek zakten, waaronder Pike’s beste jagers. Pike ging door, waadde door soms heuphoudende sneeuw en liet drie mannen achter die niet verder konden. Toen hij het Sangre de Cristo gebergte overstak, vond Pike het gebied van het huidige Great Sand Dunes National Park en de bovenloop van de Rio Grande, waarvan hij ten onrechte dacht dat het de Rode Rivier was. Er werd een kleine palissade gebouwd in de buurt van het huidige Alamosa, Colorado. Een replica van deze Stockade werd gebouwd op de Conejos Rivier een mijl stroomafwaarts van de eigenlijke plaats.

Dr. Robinson smeekte toestemming om contact op te nemen met de Spaanse ambtenaren in Santa Fe, omdat hij een document had dat hem de bevoegdheid gaf om daar een schuld te innen voor een koopman in Kaskaskia, Illinois. Pike gaf zijn toestemming, en Robinson trok over land om zijn doel te bereiken, waarbij hij de Spaanse gouverneur van New Mexico Joaquín Alencaster bij zijn aankomst vertelde dat hij onlangs een groep jagers had achtergelaten. Alencaster meldde het voorval argwanend aan zijn superieuren en stuurde patrouilles uit in de hoop enkele van de metgezellen van de dokter te kunnen aanhouden. Pike stuurde twee hulptroepen terug om de drie mannen met bevriezingsverschijnselen en de twee paarden die op de Arkansas waren achtergebleven op te halen. Slechts één van de drie bevroren slachtoffers kon worden teruggebracht; de anderen, te ziek om zich te bewegen, stuurden zelfs stukjes van gangreneuze teenbotten naar Pike in een macabere oproep om niet te worden achtergelaten.

Op 16 februari 1807 werden Pike en een jachtgezel ontdekt door een paar Spaanse cavaleristen. Op 26 februari reed een troep Spaanse soldaten naar Pike’s palissade en liet hem weten dat hij zich op Spaans grondgebied bevond. “Ik gaf onmiddellijk opdracht om mijn vlag te laten zakken en op te rollen,” schreef Pike. Hij stemde ermee in om hen te vergezellen naar Santa Fe met de mannen die niet nog onderweg waren, en twee dagen later verlieten zij de palissade. Spaanse patrouilles hielpen met Pike’s bevroren soldaten, en escorteerden uiteindelijk de rest van de groep naar Santa Fe. Nadat hij door gouverneur Alencaster was ondervraagd over zijn missie, werd Pike naar het zuiden van Chihuahua gestuurd om te worden onderzocht door de Commandant-Generaal van de Binnenlandse Provincies, Nemesio Salcedo. Hoewel Salcedo een aantal van Pike’s papieren en notitieboeken in beslag nam, werden Pike noch zijn mannen mishandeld, en de meesten werden op 1 juli 1807 teruggestuurd naar het Amerikaanse grondgebied in Natchitoches, Louisiana. Dr. Robinson vroeg asiel aan in Mexico, maar mocht daar niet blijven. Vijf van de mannen werden twee jaar door de Spanjaarden vastgehouden, en één, sergeant William Meek, werd tot 1821 gevangen gehouden na het doden van sergeant Theodore Miller in een dronken vechtpartij. Door Pike naar Chihuahua te sturen, gaf Alencaster hem onbedoeld de kans om voor de Verenigde Staten waardevolle informatie te verzamelen over grotendeels onbekende streken in Noord-Nieuw-Spanje, en hij werd daarvoor door Salcedo berispt. Salcedo werd op zijn beurt door de koning van Spanje berispt omdat hij Pike had vrijgelaten voordat hij een verontschuldiging van de Amerikaanse regering had ontvangen voor zijn overtreding. Terwijl hij in Nieuw-Spanje was (nu New Mexico, Mexico en Texas) genoten Pike en zijn mannen van 9 fandangoes, en mochten zij hun wapens en munitie bij zich dragen.

Hoewel het niet waar was, werd Zebulon Pike bij zijn terugkeer in de Verenigde Staten ervan verdacht een rol te hebben gespeeld in de “Burr Conspiracy”. Er waren er die toen kritisch waren. President Jefferson beschouwde hem als een bekwaam militair. Hij klom snel op in het leger en bereikte in zes jaar de rang van Generaal. Zijn militaire prestaties werden alom gevierd in gedenktekens, schilderijen, gedichten, liederen en biografieën. Hij werd de naamgever van tientallen steden, graafschappen en schepen.

Maar in tegenstelling tot Lewis en Clark ontvingen noch Pike, noch zijn manschappen, extra loon of schenkingen van land voor hun dienst.

A Hero’s End

Schilderen, glorie – Slag bij York door Ed French

Pike’s persoonlijke glorie kwam toen in 1812 de oorlog werd verklaard aan Groot-Brittannië. Als brigadegeneraal leidde hij een regiment vanaf het Champlain-meer in het noordwesten van New York om de Britse macht in hun hoofdstad Montreal te verifiëren.

Tijdens een succesvolle aanval op York, de hoofdstad van Opper-Canada (het huidige Toronto) op 27 april 1813, raakte brigadegeneraal Pike dodelijk gewond door rondvliegend puin toen een kruitmagazijn ontplofte. Hij ligt begraven in Sackets Harbor, NY, de thuisbasis van zijn operaties. De Canadezen hebben groot respect voor Pike, want er zijn twee gedenktekens in Fort York in Toronto. In 2014 installeerden ze een derde paneel op de landingsplaats van Pike’s schepen.

Tijdens een verbazingwekkend leven verrichtte deze koppige en volhardende man buitengewone prestaties ten behoeve van zijn land, maar het geluk zat hem nooit mee. In tegenstelling tot zijn tijdgenoten Lewis en Clark is hij vandaag de dag relatief obscuur, afgezien van het gebruik van zijn naam op een berg die hij nooit heeft beklommen, en gedenktekens in de VS en in delen van Mexico en Canada.